Op 9 november 1953 werd door de toenmalige huisarts Boerema de eerste steen gelegd voor het Groene Kruisgebouw aan de Aelder Hooghe. Op zich was dit niet bijzonder, in de jaren vijftig en zestig kregen immers vele plattelandsgemeenten in Drenthe nieuwe Groene Kruisgebouwen. Het unieke van Zweeloo was echter, dat aan het nieuwe gebouw een badhuis verbonden werd. Vooral in de beginjaren werd hiervan veelvuldig gebruik gemaakt, vooral door de scholen (alle schoolkinderen uit de gemeente kwamen eens per week in het badhuis). In 1968 werd het badhuis gesloten. Na 14 jaar trouwe dienst had vrijwel iedereen een douche in eigen huis.
Finse sauna’s en een zwembad kwamen er voor in de plaats. Tot 2007 en toen was ook dit over.
Zomaar wat jeugdherinneringen uit de jaren ’60. Zaterdag, douchedag, met de handdoek onder de arm naar het badhoes. Het beheerdersechtpaar Rieks en Marchien Renting. Rieks, shirt met korte mouwen en pullover, en Marchien breiend achter het loket. Voor een kwartje douchen, niet te lang, anders porde Rieks met een trekker onder de deur.
Het eigenlijke Groene Kruisgebouw heeft vele jaren in een grote behoefte voorzien. Veel Zweelers hebben dan ook wel een bepaalde herinnering aan dit gebouw, dat toentertijd de mooie naam “door allen voor allen” kreeg. Mooie of slechte herinneringen aan het consultatiebureau, de inentingen, de huisarts, de tandarts, de diëtiste, de wijkverpleegster (zuster Vos), de sportkeuringen - 10 diepe kniebuigingen en een plasje – en de uitleen van verpleegartikelen.
In de volgende jaren kende het gebouw nog vele andere gebruikers, zoals de school, de peuterklas, BOM en het Openluchtspel.
Anno 2010 zijn Klaas en Aly Bosschers de bewoners van het gebouw. Ruim twee en half jaar heeft de verbouwing tot woonhuis geduurd, maar het resultaat mag er dan ook zijn. In één woord geweldig!
Zo op het eerste gezicht lijkt er aan de buitenkant niet veel veranderd te zijn. “Uit respect voor het gebouw hebben we de buitenkant zo origineel mogelijk gehouden”, legt Klaas uit. “De karakteristieke entree is er bijvoorbeeld nog steeds, alleen is het nu een serre. Wat we wel verwijderd hebben, is het “door allen voor allen”. Wij hebben er in Romeinse letters ons adres Aelder Hooghe 4 voor in de plaats gezet”.
De buitenkant mag dan wel nauwelijks veranderd zijn, des te meer is dat binnenshuis. Vrijwel niets herinnert meer aan de oorspronkelijke functies van het multifunctionele gebouw. Één origineel zeepbakje, 6 badhokraampjes en het originele aanrecht van het Groene Kruis zijn nog de enige zichtbare herinneringen aan de afgelopen 57 jaren. Het overige is nieuw, groot, modern en door de vele ramen zonnig en licht. Voeg daarbij nog het prachtige uitzicht en u zult begrijpen dat Klaas en Aly een “daalders plekkie” hebben. Wij laten het verder aan uw verbeelding over.
Sinds 1 januari 2010 is de woning van Klaas en Aly, samen met de twee aangrenzende huisjes, aangemerkt als provinciaal monument. Op no. 5 woont nog steeds, bijna 92 jaar oud, Alie’s moeder Hillegien. Ruim 40 jaar was zij conciërge van het gebouw. No. 6 was oorspronkelijk de woning van de wijkverpleegster.
