Het initiatief van buurtvereniging de Naobers uit Benneveld om het stukje natuur de Kleikoel’n grondig op te knappen is voorlopig van de baan. Een aanvraag van € 10.000 uit het Stimuleringsfonds van de gemeente Coevorden werd begin deze maand helaas niet gehonoreerd. Daarnaast bleken onderlinge verschillen van inzicht over de aanpak tot dusver onoverbrugbaar. Redenen genoeg om voorlopig even pas op de plaats te maken.

Geheimzinnig en mythisch
Niet iedereen zal bekend zijn met dit kleine stukje natuur aan de Haarmaatsdijk. De naam Kleikoel’n klinkt ietwat geheimzinnig en mythisch als ware het een gebied waar de witte wieven nog regelmatig ronddolen en het oppassen is om niet reddeloos in de klei weg te zakken. De werkelijkheid is minder spannend. Van oorsprong is het gebied een winplaats van klei. Vrijwel alle boeren uit Benneveld hadden in de Kleikoel’n een stukje grond in eigendom om klei op te graven. Die vervolgens met name werd gebruikt voor het aanleggen en onderhouden van de deel (de leemvloer) in de boerderij.

Boermarke Benneveld
Ergens in de jaren vijftig, zestig van de vorige eeuw kwam de Kleikoel’n in eigendom van de Boermarke Benneveld en weer enkele jaren later werd er een ijsbaan aangelegd. Niet zomaar een ijsbaan, nee, rondom een eilandje werd, in een natuurlijke omgeving, een prachtige 500 meter baan uitgegraven. Vandaag de dag bestaat de ijsvereniging niet meer. Te weinig leden en vrijwilligers, horen we van Klaas Elting, voorzitter van de buurtvereniging.

IJsbaan ter ziele
En de ijsbaan? Die is er ook niet meer. Of eigenlijk ook nog wel, maar vraag niet hoe. De werkelijkheid van nu is een vrijwel dichtgegroeid stukje natte natuur. Zoals eigenlijk het hele perceel veranderd is in een walhalla voor vervelende plantensoorten als berenklauw, distels en brandnetels. Redenen genoeg voor de buurtvereniging om bij het Stimuleringsfonds een plan voor het verfraaien van de Kleikoel’n aan te melden. We kennen het resultaat: het initiatief viel helaas niet in de prijzen.

Bennevelder paasvuur
Valt er verder nog iets te vertellen, vragen we aan Albert Elting en zoon Klaas bij wie we langsgingen voor dit stukje. Nou, nee dus, hoogstens dat in de jaren vijftig de Kleikoel’n ook wel een beetje een illegale stortplaats was (“in de meimaand tijdens de voorjaarsschoonmaak brandde het daar altijd”) en dat nog niet eens zo heel lang geleden het Bennevelder paasvuur hier zijn thuishaven had.

Maar misschien schiet u als lezer nog iets spannends te binnen. Laat het ons dan weten.

Bijschrift foto: De Kleikoel'n, vandaag de dag een vrijwel dichtgegroeid stukje natte natuur (Foto: Ina Brinks-Mijdenga).

Oes Eig’n Kraantien d.d. 12 december 2017.