Sinds 2012 wonen huisarts Chantal Everts en dierenarts Reinard Everts aan de Westermaten in Aalden. Chantal voelt zich heel betrokken bij het waarborgen van de gezondheidszorg op het platteland en Reinard draagt een belangrijk steentje bij aan de diergezondheidzorg in Zuidoost-Drenthe. Hun allergrootste trots zijn uiteraard de drie kinderen: Ties (2014), Hidde (2016) en Saar (2018).
Chantal en Reinard voelen zich op platteland als vis in het water'
Aalden kwalificeren Chantal en Reinard Everts als een erg fijn dorp om te wonen. ‘We voelen ons thuis aan de Westermaten. Een gezellige straat met leuke buren, die voor elkaar klaar staan als het nodig is. Een jaarlijkse buurtbarbeque en borrel tijdens Oud & Nieuw zijn tradities. Dit gaat allemaal in een spontane en ongedwongen sfeer: dat maakt het ook zo prettig. Zoiets vind je alleen op het platteland!’
Vertrouwde omgeving
Chantal en Reinard zijn beide opgegroeid op het platteland. Reinard op de boerderij van zijn ouders in Bronneger en Chantal in Musselkanaal. Dat het tweetal na afronding van de universitaire studie niet in stad wilde blijven wonen stond eigenlijk op voorhand al wel vast. Ze wilden terug naar de roots. Een vertrouwde omgeving om te werken en te wonen, maar bovenal een veilige woonomgeving waarin ze hun drie kinderen Ties, Hidde en Saar willen zien opgroeien.
Sprekend voorbeeld
Chantal maakt graag propaganda voor het leven op het platteland. Dat is niet voor niets. De verhalen zijn immers genoegzaam bekend: op het platteland dreigt een tekort aan huisartsen. De komende jaren stoppen veel huisartsen vanwege hun leeftijd met hun praktijk. En wat dan? Bij jonge huisartsen bestaat niet veel animo om in de provincie een praktijk te starten. Bij een beginnend arts die goede herinneringen koestert aan het dorp van zijn of haar jeugd, ligt dat vaak anders. Chantal is een sprekend voorbeeld. ‘Op het platteland is het veel prettiger wonen en de mensen zijn ook meer met elkaar verbonden. Dat is voor mij in mijn werk als huisarts een heel belangrijk aspect.’
Achtergrond van mensen
En er is nog iets anders. ‘Doordat op het platteland veel mensen honkvast zijn, volg je als huisarts al gauw een heel stuk van hun leven. Ook dat spreekt mij aan. Het is fijn dat je mensen goed leert kennen. Vaak zitten er ook meerdere mensen uit een familie bij dezelfde huisarts. Omdat je de achtergrond van mensen kent, kan je klachten beter beoordelen en is het makkelijker om samen met de patiënt een goed plan te maken.’
‘Persoonlijk contact maakt doktersvak interessant en uitdagend’
Ondertussen schuift Reinard aan bij het gesprek. Hij ziet veel overeenkomsten tussen het werk van Chantal en zijn eigen dagelijkse werkzaamheden als dierenarts. ‘Je moet echt wel een mensenmens zijn om het beroep goed te kunnen uitoefenen.’ Dat Reinard dierenarts wilde worden was al op jonge leeftijd duidelijk. Hij is opgegroeid op de boerderij, is gepassioneerd schapenhouder en een echt buitenmens. ‘Vooral de afwisseling in ons vak is boeiend. Je bezoekt dagelijks verschillende veehouders en hebt een uitgebreider persoonlijk contact met de cliënten. Ik zie mijn patiënten niet in de spreekkamer, maar in de stal op de boerderij’, zegt Reinard met een glimlach. Ook de beide opleidingen (artsopleiding en dierenarts) zijn wat betreft de studiebelasting in uren en hoeveelheid stof redelijk met elkaar in evenwicht. ‘Verder komt de structuur van beide opleidingen wel aardig overeen, met een duur van zes jaar, waarvan de laatste jaren de coschappen bevatten: dat is een praktijkstage onder begeleiding’, zegt Chantal.
In 2012 gestart met opleiding tot huisarts
In 2004, na afronding van het gymnasium, is Chantal Geneeskunde gaan studeren in Rotterdam. ‘Na het behalen van mijn artsdiploma in 2011 stond voor mij al vast dat ik huisarts wilde worden. Om nog wat meer ervaring op te doen met zorg voor oudere mensen heb ik het Brabantse Deurne nog een jaartje in een verpleeghuis gewerkt. In maart 2012 ben ik in Groningen begonnen met de opleiding tot huisarts.’ De interesse in de huisartsgeneeskunde is echt begonnen tijdens haar coschappen. ‘Ik heb het tijdens vrijwel alle coschappen in het ziekenhuis erg naar mijn zin gehad, maar tijdens mijn stage bij een huisarts merkte ik dat ik op m’n plek was en met heel veel plezier aan het werk was. In het ziekenhuis miste ik vaak het contact met de persoon achter de patiënt, maar ook de variatie in patiënten en hun problemen.’
Veelzijdig
Het huisartsenvak is volgens Chantal heel veelzijdig. ‘Je ziet mensen in alle leeftijden en met alle mogelijke zorgen en ziektebeelden. Je werkt in de huisartsenpraktijk en doet visites bij mensen thuis. Ook leer je je patiënten beter kennen dan in het ziekenhuis, waardoor je echt een band opbouwt met je patiënten. Juist de afwisseling en het persoonlijk contact maken voor mij het doktersvak interessant en uitdagend. Ook is werken in een kleiner team van artsen en assistentes is iets wat beter bij me past dan het massale karakter van het ziekenhuis.’
Op platteland neerstrijken
Het is momenteel vooral in Oost-Groningen en Zuid-Oost Drenthe moeilijk om voldoende huisartsen te vinden. ‘Ik begrijp ergens wel dat het lastig is om artsen voor deze gebieden op het platteland enthousiast te maken. Ze hebben vaak al hun maatschappelijk leven opgebouwd in de stad, kinderen gaan er naar school. Aangezien de partner vaak ook hoger opgeleid is en doorgaans al een goede baan heeft, maakt de stap naar het ‘onbekende’ platteland nog eens extra complex. Ik denk echter dat als je eenmaal de stap genomen hebt om op het platteland neer te strijken, dat je niet meer terug wilt naar de stad. Allereerst is het wonen hier veel fijner dan in de stad: de omgeving is rustiger en groener en de mensen zijn meer met elkaar begaan.’
Goede gevoel
Afgelopen april heeft Chantal de huisartsenopleiding helemaal afgerond. ‘Sinds deze maand ben ik als vaste huisarts verbonden aan de praktijk Meander in Coevorden. Tijdens de opleiding heb ik al 1,5 jaar in deze praktijk gewerkt en heb daar een goed en warm gevoel aan overgehouden.’ Dat goede gevoel heeft Reinard ook bij het Diergeneeskundig Centrum Zuid-Oost Drenthe. Daar is hij alweer ruim zes jaar werkzaam als dierenarts. Hij houdt zich vooral bezig met de landbouwhuisdieren, zoals koeien, schapen, geiten, kippen en paarden.
Foto: Chantal Everts voelt zich heel betrokken bij het waarborgen van de gezondheidszorg op het platteland. (Foto: Monique Jonkman-Koolen)
Foto: Chantal en Reinard Everts voelen zich met hun kinderen Ties (2014), Hidde (2016) en Saar (2018) helemaal thuis in Aalden. (Foto: Monique Jonkman-Koolen)
Oes Eig'n Kraantien d.d. 18 december 2018
