Non moej toch iens heuren !!
Joris van de domnee hef mij ’n kaortien stuurd met ’n foto van zukzölf der bij.
Ik moet eerlijk toegeven, dat e der hiel nuver op stiet.
Eigenlijk dee’k ’t allien mar veur ’t vrouwgien, want die schaamt zuk altieding de ogen oet de kop as ik mij zo honds gedraag.
Dus ik dacht : ”Toe dan mar, veur dizze iene keer, umdat ’t Kerst is”.
Hie stelde de speciale kerstgroet dus wal op pries. Kiek, ’t is wal zo, dat as alles strakkies weer achter de rugge is, ik gewoon weer verval in mien olde petroon.
Dat doet mèensken ok.
In landen, waor ze oorlog voert, daor wult ze ok nog wal iens tot het ”Staakt het vuren” overgaon tiedens zukke dagen, mar nao die tied gaot ze gewoon weer wieder met ’t zeien van dood en verdarf.
Zo arg is ’t bij niet heur, want ik heb ’n grote bek mar ’n klein hartien.
’t Vrouwgien zeg altieding da’k ’n dikke schiethoos bin.
Oeteinlijk doe’k gien vlieg kwaod en schelden döt ja niet zeer.
Dat wordt er tenminste wal altieding zegd, mar....as de zielenknieper der an te pas möt kommen, dan bi’j wal te ver gaon.
Die man ( ’t verkleinwoord laot ik dit keer mar achterwegens, want ik wul hum gien minderwaardigheidscomplex bezörgen ) bij oes in de straot, die ’t er altied zo drok met hef, dat ik der zo vaak oetlaoten wor, hef ’t vrouwgien der niet zwart op an keken.
Alhoewal.....ik kan ’t mij verbeeld hebben heur, mar ik miende, dat e körsdaags niet zo hiel aordig tegen mij dee. Hie zee opiens ”hond” tegen mij !
Sorry heur, Bink is de naam !!!!
Bij ’t schrieven van dit stukkien bint de kersdagen al weer veurbij en alle vesite is weer hen hoes. ’t Was weer ’n hiele drokte !
’t Vrouwgien zeg altied : ” ’t Is mooi dat ze komt, mar ’t is nog mooier as ze weer vort gaot”. Ja, ze kan bijtieden slim klagen. Eigenlijk möt ze een schup under de kont hebben, want as ’t er goed op an komp, hef ze ja ’n leven as ’n loes op ’n zere kop.
’t Eten har ze ok al weinig umkieken naor, want de kerstkalkoen met zölfgemaakte soep veurof en stieve pudding met ’n sausien nao hef allang plaots maakt veur allerhande kleine stukkies vleis op ’n elektrische bakplaat en daorbij doet ze dan stokbrood met krudenbotter.
Gourmetten nuumt ze dat.
En ikke mar longern, want zie doet er barre lang over. Non ja, gemak dient de mèensk, zuw mar zeggen.
Op ’t einde van ’t liedtien kwam toch die goeie olde tied van vrogger nog evenpies weer um de hoek kieken, de ijstaart van de handbalveriening was terug van weg west.
En lekker !!!!! Woef !
