“De Anwende zit voor altijd in mijn hart”. Pal voor haar 25-jarig jubileum nam ‘juf’ Arianne Horsting afgelopen maand afscheid van obs De Anwende. De Aaldenaar kiest voor een baan als leraar Nederlands in het voortgezet onderwijs.
Het is een afscheid met een dubbel gevoel. “Soms moet je een stap durven zetten. Droom, durf, doe en deel!” Arianne Horsting zegt het heel zelfverzekerd. Ze heeft vertrouwen in zichzelf, maar tegelijk was de overstap van De Anwende naar de ruim 1.000 leerlingen tellende Regionale Scholengemeenschap (RSG)Ter Apel een emotionele achtbaan. “Ik moet bekennen dat ik best wel slapeloze nachten heb gehad om deze stap te maken. Ik heb een heel warm gevoel bij De Anwende, maar ik wil nu heel graag mijn horizon verbreden en mijn vaardigheden en kennis de komende jaren toepassen in het voortgezet onderwijs.”
Afscheid kwam in stroomversnelling
En zo was de dinsdag voorafgaande aan de kerstvakantie plots de laatste werkdag van juf Arianne op De Anwende. “Het ging ineens heel snel, dat had ook te maken met alle beperkingen rondom de lockdown. Daardoor heb ik helaas nog niet goed afscheid kunnen nemen van de school en onze klas. RSG Ter Apel wilde graag dat ik al op 4 januari zou starten en vanuit mijn werkgever Arcade waren er mogelijkheden om aan die wens te voldoen. Alles kwam toen in een stroomversnelling.”
Gedreven en vrolijke persoonlijkheid
We spreken Arianne op het voor haar zo vertrouwde schoolplein bij De Anwende. “Ik sta hier met gemengde gevoelens. Om ergens weg te gaan, waar je nog met zoveel plezier werkt is zeker lastig.” Arianne is een gedreven en vrolijke persoonlijkheid. Ze heeft een open houding en bouwt graag bruggen. Ze wil er voor iedereen zijn. Dat was bijna 25 jaar haar motto en dat maakte haar geliefd bij kinderen en ouders. “In de klas wil ik elk kind, elke dag gezien hebben, contact, verbinding en oprechte interesse zijn voor mij sleutelwoorden. Wat heeft een kind nodig om zich verder te ontwikkelen? Ik ga altijd op zoek naar de talenten van een kind en probeer dat te accentueren.”
Arianne Horsting (Foto: Gerda Looije)
Arianne en Gea : een echte twee-eenheid
De laatste jaren had Arianne samen met Gea Manting de kleuters van De Anwende onder haar hoede. Een echte twee-eenheid: “Gea is niet alleen een collega, maar eigenlijk ook mijn vriendin geworden. We voelen elkaar ontzettend goed aan en we inspireren elkaar. Zo zijn we bij de kleuters met de methodiek “Mooi! Weer spelen” een andere weg ingeslagen. Leren vanuit spel. We werkten van vakantie tot vakantie over een bepaald thema, want dan kun je de diepte ingaan met kleuters. Een thema als Engeland is voorbijgekomen, filmpjes werden bekeken, hoe kom je in Engeland en wat zijn de tradities van dit land? Ik ben echt gecharmeerd van deze methodiek en geloof heilig in de positieve resultaten die dit met zich meebrengt.”
Veel veranderingen
Arianne zag de voorbije jaren in het onderwijs veel veranderingen voorbijkomen. “Er wordt meer naar de kinderen gekeken, wat heeft iemand nodig om zich verder te ontwikkelen, wat zijn de onderwijsbehoeften. En dat is denk ik een heel goede ontwikkeling. Ik ben trouwens een positivo, en ik probeer er altijd een positieve draai aan te geven. Bij RSG Ter Apel moest ik vanwege de lockdown starten met online lesgeven. Ik heb mijn leerlingen dus alleen nog maar in de meet gezien, ik heb de klassendynamiek nog niet ervaren. Dan kun je denken…och, och het is wat. Maar ik denk, het is niet anders, zo is het nou eenmaal, ik zet mijn beste beentje voort.”
Ontzettend leuk
Arianne besloot in 2019 de lerarenopleiding Nederlands te gaan volgen. Dit deed ze om uiteindelijk les te kunnen gaan geven in het voortgezet onderwijs (VO). Sneller dan verwacht heeft ze deze stap naar het VO gezet. “Toen onze oudste dochter, Anne-Lynn, naar het Esdal College ging, waren we op de Oosterstraat voor een oudergesprek. We kwamen in een zeer geanimeerd gesprek met de docent Nederlands: een bevlogen, enthousiaste vrouw. En ik dacht: wat ontzettend leuk om hier te werken! Ik heb de volgende dag een mailtje gestuurd of ik een dag mee mocht lopen. En zo is het balletje gaan rollen. Natuurlijk was er ook twijfel, zou ik nog weer een pittige studie kunnen oppakken, ben ik niet te oud? Maar na een gesprek op Saxion Hogeschool in Enschede ben ik in februari 2019 vol overgave gestart en inmiddels geslaagd. Wat heb ik een mooie tijd gehad, nieuwe mensen leren kennen, jezelf ontwikkelen, maar ook zelfvertrouwen gekregen. Tuurlijk vergde het wat van mijn gezin, ik stond minder vaak op het voetbalveld. Ook het tennissen heb ik op een laag pitje gezet, want als ik ergens voor ga, dan ga ik er ook voor. Een dag in de week liep ik stage op het Esdal College in Oosterhesselen. Een kleinschalige school met oog voor iedere leerling!”
Bewuste keuze lerarenopleiding Nederlands
De keuze voor de lerarenopleiding Nederlands was overigens heel bewust. “Daar had ik geen enkele twijfel over, Nederlands is een vak dat me ligt. Ik vond vroeger taal het leukste vak op de basisschool, zinnen ontleden, verhalen schrijven, poëzie, ik vond en vind het nog steeds leuk!”
“Echt iets voor mij”
Al sinds oktober werkt Arianne één dag in de week op het Hondsrug College, daar vervangt ze een docent die ouderschapsverlof heeft. “Voor mij was dit het moment om te ontdekken of het voortgezet onderwijs echt iets voor mij is. En dat is gebleken, ik ben tot en met de voorjaarsvakantie daar nog aan het werk. Het bevalt me prima op deze fijne school!”
Uitdaging
Arianne beseft dat het voortgezet onderwijs heel verschillend is vergeleken met het basisonderwijs. Op De Anwende zag Arianne de hele dag en een heel jaar lang dezelfde groep. Bj RSG Ter Apel en het Hondsrug College ziet ze heel veel leerlingen die ook ieder uur een andere docent hebben. “Ik zie dat zeker als een uitdaging, ik vind het heel leuk om met één vak bezig te zijn. En deze leeftijdsgroep is ook heel interessant. Je hebt andere gesprekken. De leerlingen motiveren is de grootste uitdaging, denk ik.”
“Ik ben Arcade en De Anwende ontzettend dankbaar ”
Stichting Arcade heeft Arianne enorm gestimuleerd om zich verder te ontwikkelen. “Dit heeft me zoveel energie gegeven. Ik ben Arcade en De Anwende echt ontzettend dankbaar voor de kansen die ze me hebben geboden. De Anwende zit voor altijd in mijn hart en ik zal me altijd verbonden blijven voelen met deze school. Bovendien zit dochter Liselot nog in groep 8, dus als ouders blijven Gert en ik gelukkig nog zeker nauw verbonden aan De Anwende. Wat ze vooral gaat missen is de gemoedelijkheid. “De blije kleuters die ik ’s morgens ophaalde bij het hek, de mooie uitspraken van de kinderen en de gezelligheid. Wat ik ook ga missen is het contact met de collega’s, om 14.00 uur gingen we altijd thee drinken met elkaar, even ontspannen en tijd voor een geintje, heerlijk!
Zeer positief gestemd over RSG Ter Apel
Arianne ziet veel overeenkomsten met RSG Ter Apel. “ik ben zeer positief gestemd over mijn nieuwe werkomgeving. “Wat zo leuk is aan deze scholengemeenschap, is dat het ondanks de 1.000 leerlingen toch voelt als kleinschalig en gemoedelijk. Dat past bij mij. De school is nieuw gebouwd en de oude school - een prachtig monument - wordt weer in ere hersteld. De eerste indruk is heel goed, ik voel me er echt welkom!”
Leuke uitspraken/anekdotes van de kleuters:
· Een leerling had plakkerige handen en vroeg: “Juf mag ik m’n handen wassen, ik heb pikhanden”. Een andere leerling zei: “Ik heb niks piks.”
· Een leerling vertelde: “Mijn mama heeft een baby in de buik”. Een andere leerling zei: “En mijn mama heeft een kikker in de keel.”
· En als je eigen kinderen ook op de school zitten waar jij werkt, dan komt het voor dat ze ook bij jou in de klas komen. Dat was natuurlijk niet altijd ideaal. Maar toen Liselot in groep 3 bij Gea en mij in de klas kwam, zei ze een keer tegen me: “Juf, mijn papa is morgen jarig”. Dan kun je school en thuis goed scheiden, prachtig toch!
Drie kleuters verrasten juf Arianne - namens de klas - met een map vol met mooie tekeningen. Een bijzonder cadeau.
Oes Eig'n Kraantien d.d. 26 januari 2021
