.

.

 

.

Martine Ponstein gaat aan de slag als docent in opvangcentrum voor Oekraïense kinderen

“Ik voel het als een morele verplichting om deze kinderen te helpen”. Kinderen gevlucht uit Oekraïne moeten zo snel mogelijk in Nederland naar school kunnen.

Dat kan het beste worden geregeld binnen het bestaande onderwijs, dus in nieuwkomersklas, vindt Martine Ponstein uit Aalden.

Ze zag de vacatures de afgelopen weken voorbij komen. Gezocht: leraren, vakdocenten en andere mensen die kunnen helpen in het onderwijs aan Oekraïense kinderen. Voor Martine reden om zich aan te melden. Deze week begint ze als leerkracht bij “ De Opstap“, locatie “De Expeditie“ in Hardenberg.   

Voor Martine is het een soort roeping om als herintredende leerkracht aan de slag te gaan. “Ja, ik voel het als een morele verplichting om deze kinderen te helpen. In ieder geval alle kinderen uit oorlogsgebieden moeten de kans krijgen om naar school te kunnen gaan. Zo krijgen zij regelmaat en invulling in de lange dagen en ontmoeten ze andere kinderen waar ze mee kunnen spelen. Ze kunnen op deze manier hun zinnen verzetten. Ik wil de kinderen graag een warm onthaal geven, zodat ze zich snel thuis voelen en een fijne plek om te groeien.”

Zorg en aandacht
Martine heeft een ruime ervaring in het onderwijs. "Ik ben destijds begonnen met de opleiding van de Pedagogische Academie. Om leerkracht te worden op een basisschool, maar heb na een aantal jaren besloten om me meer te richten op leerlingen die meer zorg en aandacht nodig hebben. Omdat het leren voor hun niet zo makkelijk gaat. Of omdat er sociaal emotionele problemen zijn. Ook kinderen die juist extra uitgedaagd moeten worden."

Meer dan kwart eeuw ervaring in onderwijs
Martine is meer dan 25 jaar werkzaam geweest op een basisschool in Amsterdam. “Daar had ik echt naar mijn zin en dat was ook de reden dat ik er zo lang heb gewerkt. Ik heb de kinderen lesgegeven in voornamelijk in rekenen, lezen en spellen. Ook kinderen met dyslexie hadden mijn speciale aandacht.”

Grote onzekerheid
De kinderen uit Oekraïne hebben een reis achter de rug die we allemaal ‘live’ konden volgen en ons bijna de hele dag bezighoudt. Als leerkracht moet Martine in korte tijd een nieuw veilig pedagogisch klimaat voor de kinderen creëren. “In eerste instantie laat ik het allemaal op me afkomen. Ga de kinderen niet overvragen. Zij moeten wennen aan mij en ik moet ook wennen aan hen. Zij spreken geen Nederlands en ik geen Oekraïens. Dus de conversatie zal met handen en voeten gaan. Gelukkig zitten er twee meisjes in mijn groep die Engels praten, dus zij kunnen in lastige gevallen bij springen. Verder gaan we veel spelletjes doen zodat de kinderen zich veilige voelen in de groep. Sommige kinderen kennen elkaar van de locatie waar ze nu wonen, maar dat zijn er maar een paar. De meesten kennen elkaar niet en komen misschien uit verschillende delen van Oekraïne. Het voornaamste is dat de kinderen zich welkom voelen op school, zodat we van daaruit kunnen gaan werken. Hoe dat zal gaan, is voor iedereen nog erg onduidelijk.”

Structuur
Het is voor de kinderen heel belangrijk dat er weer structuur in de dag komt. “De schooldag begint om 8.30 uur. De kinderen komen vanuit een opvang of vanuit gastgezinnen. In principe gaan ze verder met hun rekenwerk vanuit Oekraïne. We zullen ze ook wat Nederlandse woorden leren, zodat ze zich verstaanbaar kunnen maken als ze bijvoorbeeld met vriendjes willen gaan spelen of dat ze boodschappen kunnen doen. Verder kunnen de kinderen luisteren naar Oekraïense prentenboeken die voorgelezen worden. En verder laten wij ons inspireren door wat er door de kinderen aan ons gevraagd wordt.”

Pionieren
Voor Martine is het in alle opzichten even schakelen. Ze zou deze maand als gastvrouw aan de slag op het TIP-kantoor in Aalden, maar getraumatiseerde oorlogskinderen een veilig en huiselijk gevoel gevoel geven is van een voltrekt andere orde. “Dit is wel echt iets wat bij me past, maar het zal wel enorm schakelen zijn. Ik ben al drie jaar uit het arbeidsproces en voor mij start een onbekend avontuur. Ik heb er in ieder geval veel zin in, maar het blijft pionieren omdat niemand weet hoe het zal gaan. Ik ben blij dat ik me nuttig kan maken. Het voelde voor mij alsof ik het moest doen vanuit een morele verplichting. Om kinderen verder te helpen die het erg moeilijk hebben.”

Oes Eig'n Kraantien d.d. 26 april 2022

Plaats reactie

De redactie behoudt zich het recht voor, ingezonden reacties niet te publiceren, indien de redactie meent dat deze reactie onnodig kwetsend is, of beledigende inhoud bevat.

Informatie

Zweeloo-digitaal is een initiatief van en voor inwoners uit de regio Zweeloo en omstreken en voor iedereen die interesse heeft in de regio. Het is een niet-commerciële website. Als u aanvullingen, tips of journalistieke inbreng heeft ontvangen wij die graag. Wij kunnen onze website daar weer mee verbeteren.
Rechts hiervan kunt u het Contactformulier openen.

DB Sweel