.

.

 

.

De aoventuren van Binkie (deel 4)

De eerste nacht in mien neie underkommen he’k gien oog dicht daon.

Wat woj ok, alles was vrömd veur mij.

Toen ’t mörgen wuur kwammen ’t vrouwgien en heur man oet ’t berre. Die man za’k vanof non mar ’t baosien nuumen, dan vuult e zukzölf vast wal hiel veurnaam. Niet, dat e zu’n koppel in te brengen hef heur, want ’het’ hef altied letterlijk en figuurlijk de boks an.Dat gef verder niks, want zie holdt ’t al hiel lang met zien beiden oet.

Der bint mar liefst veer kinder oet vort kommen. Dus, zie hebt ok niet stil legen !

Ik zee tegen ’t vrouwgien : ”Schrief ’t mar vast op, dan huuft aandern ’t niet meer te zeggen.” Begriep ij wal ?
Non moej niet denken, dat ’t altied dikke schik is heur, zie kribt smangs ok wal iens.

Bijtoeren dan hef ’t wal wat weg van : ’Goede tijden, slechte tijden.’

Of kiek ij daor nooit naor ?

Nee zeker, dat zu’k ok zeggen ! IJ bint vast bang, daj dan niet al te snugger overkomt. Groot geliek, ik wol ’t vrouwgien ok wiezer hebben, mat ’t zal heur ’n worst weden. As der verder niks gien bijzunders is, dan lig wij ’s aovends um even over acht lekker in de bank um oes ongeveer twintig minuten te vernuvern met de femilie Alberts en co. De ofgelopen tied meuken ze ’t wal ’n beetie bar, deur de geest van Benjamin die dood was nog wat rond te laoten spoken.

Mar non is e foetsie.

En dan moej ok veural Ludo niet vergeten, dat vindt ’t vrouwgien een stuk. Non, ik niet heur, ik vind ’t een gladjanus ! Zo is ’t en niet aans. Mar, ik dwaal weer of.

Ik har ’t er ja over, dat ze oet ’t berre kwammen, ik mus met ze hen boeten en op commando pissen. Dat kunden ze dus mooi vergeten !

Ienmaol weer binnen, besleut ik um mien pootie mar iens even op te tillen en ja heur, daor luup ’t hen, mooi over de laminaat.

Ik markte wal, dat dat niet de bedoeling was, mar slim hellig waren ze niet. Ik vrat nog van alles en nog wat oet, want ik har de kop bar verkeerd staon, mar ’t huulp allendeksels niks. ’t Spul was niet kwaod te kriegen !

Ik verrekte ’t ok um te vreten, al wa’k  intuskentied knap gammel worden.

Stukkies dreuge worst, kees, leverworst, ’t kwam allemaol veurbij.

Mar, wat ’n boer niet kent, dat vret e niet !

 

Inmiddels bin’k beheurlijk wossen. Ik bin veurnamelijk een frolic hondtien worden, mar ik trek mien neus ok niet op veur allerlei liflaffies.

 

Tot over virtien dagen ! Woefffff.

Plaats reactie

De redactie behoudt zich het recht voor, ingezonden reacties niet te publiceren, indien de redactie meent dat deze reactie onnodig kwetsend is, of beledigende inhoud bevat.

Informatie

Zweeloo-digitaal is een initiatief van en voor inwoners uit de regio Zweeloo en omstreken en voor iedereen die interesse heeft in de regio. Het is een niet-commerciële website. Als u aanvullingen, tips of journalistieke inbreng heeft ontvangen wij die graag. Wij kunnen onze website daar weer mee verbeteren.
Rechts hiervan kunt u het Contactformulier openen.

DB Sweel