Ik bin slim ziek west.
Ik stun as ’t ware al met drie poten in ’t graf. Het vuul mij zo mar an, ’k heb vast en zeker kolde leden. Nee, ’k heb niet te lang op ’t hoekien staon. Die tied he’k had.
Oh oh, wat was ’t wat ! Zo ziek as ’n hond !
Ik was vreselijk an de dunne. ’t Flodderde mij van ’t gat !
En vreten kun’k ok agil niet, ik kun der niks inholden. Speien as ’n reiger en stinken as ’n grote !
Ik hoop daj ’t eten al op hebt, want aans is ’t je zeker non wal over.
Hiet en kold tegeliek, bijna virtig graoden koorts.
Ja en dan weej ’t wal, koorts nimp enorm of en ik bin dus zo mager worden as ’n lat.
En…zo slap as ’n schötteldoek. Dagen achter mekaar he’k in ’t nust legen en ik wus niet meer, da’k op de wereld was.
Mar ik laot mij der zo mar niet under kriegen heur. Bi’j wal wies !
’t Vrouwgien zeg, ij moet goed eten, veul spekvet en melk met dikke vleien derop.
Zo van de koe, vers van de pers.
Dan komp alles weer op zien pooties terecht. IJ moet je der as ’t ware deur hen eten.
Zeker weten, inmiddels dreit ’t computertien al weer overuren, want ’t woord is der wal weer. IJ bint mar zo niet van mij of, dan moej mij eerst ’n klap op de kop geven.
En ik heb ’t olde mèensk ok weer reur. Wij hebt de pas der weer flink in
Nee heur, ik heb de voetzolen nog lange niet versleten, ik bin ok niet meer mu en de bienen van ’t vrouwgien bint ok nog niet krumpen.
Laot mij mar lopen,
laot mij mar gaon,
zoa’k ’t non doe,
zo he’k het altied daon,
Laot mij mar lopen,
laot mij mar gaon,
niks is slimmer,
as stille blieven staon !
Een zommer is mar iene vinger lang !
De tied giet zo hard en net as de trektocht hew de mieste feesten van 2006 al weer achter de rugge. De Zweelermarkt, ’t peerdesportconcours en niet te vergeten Sweelpop. Al die vrijwillegers hebt ’t met mekaar toch mar weer mooi flikt !
Sweelpop hef Zweel veurgoed op de kaort zet !!!!
Woeffff
