De vekaansie zit er weer op.
Oost west, thuus best, zuw mar zeggen.
Naodere bezunderheden hol ij nog van mij tegoed.
Körsdaags har ik mien hormonen weer ies glad op onstuur. Wij waren op ’n
bloedhiete zaoterdagmörgen richting Möppen lopen. Echt waor, het was zo
warm, dat de musken bekant doo van ’t dak vulen.
’t Vrouwgien har de körte boks antrökken, want die lange stelten mussen broen
worden. Mar ik luup toen nog in die dikke zwarte jas, ’t was gien doen.
Ik was underweg al ies ’n paar keer gaon liggen. Zo van bekiek ’t mar !
Met mien tong wied oet de bek en finaal op apegapen, kwammen wij oeteinlijk
weer bij de meul an, waoras oeze auto stun.
En toen, zo iniens….daor haj ’t gesmiet in de glazen, mien neus vertelde ’t mij
al vanof grote ofstaand. Een jagse hond !!!!
Weg was mien muuigheid ! Ikke der achterheer !
Het was een joekel van ’n herdershond en ik har der eigenlijk een leddertien bij
neudig, mar jonge jonge, wat he’k mien beste bientien veurzet.
Ik mus aal mar denken an dat liedtien van de Rolling Stones : ’I can get no
satisfaction, and I tried….and I tried….and I tried !!!!
Mar, ’t much weer niet weden, ’t vrouwgien kwam der al rap weer an, ’klik’ dee
de sluting van ’t riempien en vast zat dit kleine zwarte monstertien.
Weer gien kleine Binkie’s !
De Loozangers bint lèest met mekaar op de fiets hen de keesfebriek van Albert
Hilbrands in Örvelte west. En ’n keet as ze had hebt !
Zie bint Keulen en Aken in de rondte kommen um de plek van bestemming te
vinden. Stellegien dombo’s !
Later op de aovens under ’t genot van ’n borreltien in de Harbargh kwam Geert
Kwant nog met ´n paar geinige harsenkrakerties, die wi´k je niet onholden :
Hoe het de ruumte under ’t berre ?
Antwoord : De Povlakte.
Hoe nuumt ze ’n mannegieseulifant en ’n vrouwgieseulifant samen ?
Antwoord : Een eulistellegien.
Waorum hef iene met ’n kale kop haost altied ’n gat in de buus ?
Antwoord : Dan kan e zuk nog iens ’n keer lekker evenpies an ’t haor krabben.
Ja ja, wat een spreker is die man !!!!!!
Woef !
