Uitzonderlijk rijke graven uit de vroege middeleeuwen zijn maar weinig gevonden in Drenthe. Daarom is het graf van 'de prinses van Zweeloo' zo bijzonder. Nadat het ingekiste graf naar het laboratorium was gebracht, kwamen bij onderzoek zeer bijzondere sieraden aan het licht.
{flv}prinses{/flv}
Sieraden
Ter hoogte van de schouders lagen twee vergulde bronzen spelden, een veelkleurig snoer met 130 kleine glazen kralen en een snoer met 101 barnstenen kralen. Op haar borst lag een zilveren ringetje met daarbij resten van een bevertand die waarschijnlijk als amulet werd gedragen. Verder lag daar nog een zilveren toiletgarnituur en een grote sierspeld van verguld brons, in de vorm van een vlinder. Ter hoogte van het middel werden 30 uitzonderlijk grote glazen kralen aangetroffen, één kraal van barnsteen, tien bronzen ringen en één bronzen schijf. Dit geheel moet als een soort gordel om het middel zijn gedragen. Om de linkerpols had ze een bronzen armband. Vlakbij haar pols lagen nog twee bronzen sleutels. Wij weten niet of de sieraden die deze vrouw droeg tot haar dagelijkse garderobe behoorden, maar zeker is wel dat een begrafenis op deze wijze uitdrukking gaf aan haar grote welstand. Ook haar kleding wijst daar op.
Linnen kleding
Uit de kleding bleek dat het moest gaan om een dame van hoge welstand, vandaar de naam Prinses van Zweeloo. Normaal gesproken blijft in de Drentse zandbodem textiel niet bewaard. Maar op de plaatsen waar het textiel in aanraking kwam met metaal, is door de corrosie van het metaal het weefsel wel bewaard gebleven. Uit onderzoek van een aantal van dergelijke minuscule textielfragmentjes is duidelijk geworden dat de prinses van Zweeloo begraven werd in linnen kleding.
Het was geweven in ruitkeper van 18 draden per cm. Een zeer fijn weefsel dus. Bijzonder is verder dat tegelijk met de stof aan de beide randen een kaartweefsel is meegeweven. Het moet in die tijd een weeftechnisch hoogstandje zijn geweest. Dat bleek wel bij de reconstructie. Niet alleen moest er een speciaal weefgetouw voor worden gebouwd, het weven zelf was zo ingewikkeld dat het drie maanden duurde voor het karwei geklaard was.
De andere graven
Het graf van de prinses behoorde tot een kleine groep van graven die in het grafveld een geïsoleerde, afzonderlijke plaats innam. De groep bestond uit zes graven (inclusief de van de prinses) en zes paardengraven. Het vermoeden bestaat dat deze groep oorspronkelijk groter is geweest. Door de ontzanding is dit niet meer te achterhalen.
Een uitgebreide reconstructie van de kleding van de prinses is beschreven in een artikel van S.Y. Vons-Comis, gepubliceerd in de Nieuwe Drentse Volksalmanak, historisch jaarboek voor Drenthe van 1988 (pag. 151 e.v.)