Dit jaar is het 65 jaar geleden dat de Tweede Wereldoorlog ten einde kwam. 65 jaren al wordt er op 4 mei herdacht en op 5 mei gevierd. Beide dagen hebben in de loop van de jaren steeds een bepaald thema gekregen van het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Van 2006 tot en met 2010 is dit thema ‘Vrijheid maak je met elkaar’. Daarmee wil het Nationaal Comité benadrukken dat vrijheid geen gegeven is, maar het resultaat van inspanningen van mensen. Vrijheid is nooit af, het is voortdurend werk in uitvoering. Het jaarthema voor 2010 is ‘Vrijheid wereldwijd, wat is daarvoor nodig?’ Er worden diverse activiteiten ontwikkeld, waaronder “Dichter bij 4 mei”.
Op 4 mei denken we niet alleen aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog maar ook aan de Nederlandse slachtoffers die na de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. We denken aan alle oorlogsslachtoffers, waar ook ter wereld.
Zowel de voorzitter van het plaatselijke comité, Aaldert Moes, als burgemeester Bert Bouwmeester, verwezen dinsdagavond jl. naar het thema en de uitwerking daarvan.
De burgemeester wees de vele aanwezigen, groot en klein, op de namen op de gedenksteen en zei dat het goed is dat de namen van deze drie mensen, A. Kiers A. Oosting en J. Reinders, genoemd blijven worden. Dat we er aan herinnerd worden dat „vrijheid wereldwijd, wat is daarvoor nodig“ zeker als antwoord moet hebben: de inzet van mensen. Toen en nu.
Bijzonder, zeker nu landelijk de discussie gevoerd wordt of er ‘verzoening’ tussen Nederland en Duitsland is, en of Duitsers aanwezig kunnen zijn bij een 4-mei-hedenking, was het feit dat burgemeester Daniela Kösters van de Samtgemeinde Emlichheim in Zweeloo samen met de burgemeester de krans van de gemeente neerzette. Of eigenlijk niet bijzonder, want in onze gemeente Coevorden is de buur-burgemeester al 5 jaar aanwezig bij één van de herdenkingen. Zo kan het ook.
Op de basisscholen werd aan 4 en 5 mei weer aandacht besteed en drie leerlingen mochten de krans dragen: Iris Mulder, Lars Prinsen en Patrick Zwiers.
Tijdens het officiële gedeelte werd ook namens Passage, Vrouwen van Nu en de hervormde Zusterkring een bloemstuk neergelegd. BOM werkte traditiegetrouw aan de plechtigheid mee door het spelen van de Last Post vóór en het Wilhelmus ná de 2 minuten stilte. Het verkeer stond ook stil. Alleen een langsrijdende ambulance mocht doorrijden en benadrukte de stilte onder de mensen nog eens extra.
Een stilte, die beschreven wordt in het door Moes voorgelezen gedicht, gemaakt door de 16-jarige Sophie Pieters, in het kader van “Dichter bij 4 mei” :
Nooit meer
Een kind
weet
dat zijn leven
nooit meer
zoals dat van
andere kinderen
zal kunnen zijn
Een vrouw
weet
dat de wereld
om haar heen
nooit meer
hetzelfde zal zijn
Een man
weet
dat hij zijn familie
nooit meer
zal kunnen zien
Ik
heb gelezen
niets gezien
en toch
in die 2 minuten
voel ik de pijn
die zij hebben
doorstaan
Tekst en foto's : Anke Kamman
