Het spektakel speulde zuk of op ’t terras van boer Veltman en zien gezin. Ze hadden nogal wat kopzörgen, want zoas ’t vandaag en de dag bij veul boeren giet, zie bint boer en wult dat ok geern blieven. Mar ’t is bij langenao gien vetpot. En dus möt er wat gebeuren. Maar wat ? Gaot ze wieder met ’t kweken van asperges, of wordt ’t een camping.
Opa, de olde baos, die ok nog bij ’t gezin over de vloer is, vindt die witte stengels, zoas e asperges nuumt hielemaol niks. As dan op een zeker moment een vekaansiehulp aspergesteker zien tentie bij de boerderij op komp zetten, giet er bij de olde boer een lochien braanden. De koegel is dan al rap deur de kerk. Een camping, dat möt ’t worden ! Het wordt een beste flikkerij, want opa en die rare kwast van ’n vekaansiehulp, die Johannes Knol het, klopt zunder ienige muite de mèensken het geld oet de buus. Veural een olde roddeltante, die op medisch advies van de plietsie komp kamperen, möt er an geleuven, 25 euro per nacht veur de tent en nog ies 25 euro veur as ze der in kröp. Plus ok nog ies 150 euro sleutelgeld. Veur ’n tent ? Ja heur, gemientelijke regelgeving ! Mar niet alles dreit um geld, de liefde speult ok een grote rol !
Henderik, de olde vrijgezelle buurman wordt tot over zien oren verliefd op campinggast Betje. As ’t wicht hum anraakt, dan giet hum ’t benul totaal op de loop. Hie wul verkering met heur en daorum lient e koffie van opa. Hie is zölf te krenterig um ’t te kopen, mar bij verkering heurt non ienmaol samen koffiedrinken. Mar ja, der was Henderik ten ore kommen, dat opa Egbert dreigd har met rattengif in de koffie umdat Henderik de campingplannen dwarsboomde.
Gelukkig bleek de koffie zuver en ’t wichtien was nuver ! Ja, en dan is der ok nog dochter Wilma. Dat ding hef ’t bekkien niet op de verkeerde stee zitten. Ze hef heur zinnen zet op Johannes de aspergesteker, mar as ’t niet best lukken wul, kröp ze mar raak bij ’t manvolk op schoot um de vekaansiehulp, ofguunstig te maken. Mar op ’t gebied van de liefde liekt die jong van Knol niet de allersnuggerste, want ’t warpt totaal gien vruchten of.
Oeteinlijk, as ze hum gewoon vertelt, dat ze verliefd op hum is, bliekt het wederzieds en zeer waarschijnlijk, leeft ze nog lang en gelukkig. En wat er oeteinlijk van die witte stengels terecht kommen is ? Joost mag ’t weten ! Ik bin tegen half twaalf stienverkleumd in hoes kommen, mar ’t was ’t zunder meer weerd ! En....die kolde hef de rookworstverkopers dunkt mij gien windeier legd.
Alle speulers waren geweldig, mar....bij dizze, toch een extra pluumpie veur domnee Hylkema. Een Fries van geboorte, die zó goed Drèents prat, dat maak ij niet vaak met ! Op naor de veerenvieftigste oflevering !
