Older worden komp met gebreken, da's een algemien bekend gezegde!
Vrogger bij oes in hoes kwam dokter geregeld even langs as der iene ziek was. Dat was toen hiel normaal, hie weur ok nooit bij de naam nuumd, hie weur gewoon anspreuken as dokter, punt oet. En met domnee gung ´t net zo, Allennig, die kwam niet zó vaak, mar goed ok, want as e hiel vaak kwam, dan was ´t vaak niet al te best! Tja, dokter en domnee, zie heurden haost bij de femilie en zie weurden met veul respect behandeld!
Mar goed, um een lang verhaal kört te maken, aj bang bint daj wat under de leden hebt, dan bel ij met de assistente en vraogt oj even bij dokter terecht kunt. Wij hebt hier op dörp agil niks te klagen, bint altied vlot an de beurt. Mar dan komt 't: dokter kan veul, hie kan je argens een zalvie veur geven, pillegies veurschrieven, een spuit in een versleten knie zetten en aj dat nog niet eerder met maakt hebt en der wat tegen anziet, dan prebeert e je wies te maken, dat zu´n spuit zeker wal een halve meter lang is. Gekheid möt kunnen! Mar ... ien ding kan dokter niet ... hie kan gien wondern verrichten ... en dan worj deurstuurd. Dan gaoj hogerop! Hen de ien of aandere specialist, die natuurlijk ok gien wondern verrichten kan, mar die toch nèt een beetie meer kan, umdat e specialiseerd is in wat betreft een bepaalde kwaol.
Körsdaags mus ik hen een cardioloog, heb gelukkig gien hartklachten heur, mar bin een jaor of wat leden slim ziek west, een fikse longontsteking en toen gung mien hart wat rare bokkesprongen maken. Toen ik weer beter was, zee de longarts: ij huuft niet weer te kommen, ij hebt de longen van een peerd! Mar de cardioloog besleut dat 't verstandig was um elk jaor een hartfimpie te laoten maken.
Dus ik meldde mij ok dit jaor weer an bij de balie van het ziekenhoes. Een vriendelijke dame zee dat ik mar even plaots mus nimmen, dat ik zó ophaald weur. En zo geschiedde! De deur gung lös en de zuster, die hier op dörp woont, reup mij binnen en zee: kom mar gauw, ik heurde al an 't praoten daj der waren. Je mugt je wal even van boven oettrekken.
Ik zee: en mien lange boks en mien leerzen dan? Ze zee: die muj anholden! Non, daor weur ik bliede van! Ik geef je op een briefie daj je knap lullig vuult, zo in je blote 'ij weet wal'. (twie lettergrepen, elke lettergreep begunt met een t), met spiekerboks en leerzen!
Eerst dat hartfilmpie met spiekerboks en al op een taofel liggen, dan de bloedruk meten, die steg natuurlijk naor opzienbarende hoogte! En dan moej ok nog op de weegschaol! Hej der zó een aatal kilo's bij! Gelukkig was die assistente de kwaoiste niet, ze trök der veur op pepier een paar kilo of. Da's toch lief!
IJ kunt wat dit soort dinger betreft beter een man weden, echt waor! Die hef ja een hiel aander bovenlichaam. Kreg ok niet met börstcontrôle te maken waorj as vrouw zijnde geacht wordt an diel te nimmen. Stelt niks veur zegt ze, even bijgaon, even deur de zoere appel hen bieten.
Dank je de koekoek! Die appel is wal hiel slim zoer as die twie lettergrepen bijna plet wordt.
Oes Eig'n Kraantien
